راهنمای گفتگو شامل پیشنهادهایی برای سؤالات خوبی پیرامون اثر شخص دیگر و همچنین مباحثی که باید در این تعامل از آن پرهیز کنند. این فعالیت برای بزرگسالان کلامی بهترین روش مناسب است، اما با اصلاحاتی می تواند برای بزرگسالان غیر کلامی نیز مناسب باشد.
فعالیت های سرگرم کننده برای ایجاد مهارت های اجتماعی
جمع شدن به عنوان یک گروه می تواند سرگرم کننده باشد، مخصوصاً اگر شما یک فعالیت ساختاری برای کمک کردن به ایجاد مهارت های اجتماعی داشته باشید. بعضی از این ایده ها را امتحان کنید.
شب بازی
شب بازی روشی عالی برای جمع کردن چند نفر و لذت بردن از یک فعالیت مشترک است.
از همه بخواهید که بازی تخته یا کارت بازی مورد علاقه خود را بیاورند و به نوبت بازی های مختلفی را انجام بدهند. رهبر گروه می تواند مکالمه را در طول بازی آسان کند. این نوع فعالیت برای بزرگسالان کلامی با سطوح مختلف عملکرد مناسب است.
برای روان نگه داشتن همه چیز، مطمئن باشید که همه از قبل با قوانین موافق هستند. همچنین واضح بیان کنید که مکالمه غیر رسمی ،هدف است، بنابراین شرکت کنندگان آن را به عنوان یک مزاحم بازی نبینند.
ورزش های غیر رقابتی
بعضی وقت ها، یک فعالیت غیر ساختار یافته می تواند یک یخ شکن بزرگ و روش سرگرم کننده ای برای ایجاد روابط اجتماعی باشد. شنا، اسکی صحرانوردی، دوچرخه سواری و سایر ورزش های غیر رقابتی می تواند سرگرم کننده و آرام بخش باشد. این نوع فعالیت برای کسانی که ساختار را دوست دارند می تواند چالش برانگیز باشد، اما با پشتیبانی مناسب، این می تواند به گسترش دامنه ی تجربیات کمک کند که افراد می توانند با دیگران به اشتراک بگذارند.
کلاس ها
شرکت کردن در کلاس با سایر افراد، فعالیت مناسب دیگری است که می تواند به ایجاد مهارت های اجتماعی کمک کند. به طور ایده آل، این کلاس روی علاقه خاص یک فرد یا جنبه ای از آن علاقه تمرکز خواهد کرد. برخی از ایده های سرگرم کننده شامل آشپزی، کلاس های هنری، زبان ها، مدل سازی، تاریخ و… است. موضوعات بسیار جالب و محیط ساختارمند، باعث می شود بزرگسالان مبتلا به ASD راحت تر با گروه ارتباط برقرار کنند.
اگر فرد غیرکلامی است یا به حمایت بیشتری نیاز دارد، یک دستیار همراه را در نظر داشته باشید. با گذشت زمان، دستیار می تواند به بزرگسالان مبتلا به اتیسم جهت ایجاد مهارت و اعتماد به نفس کمک کند.
آن را سرگرم کننده کن!
مهم نیست که کدام فعالیت را انتخاب می کنید، یادتان باشد که باید سرگرم کننده باشد.
به خودی خود، تعامل اجتماعی ممکن است ذاتاً برای بزرگسالان مبتلا به اوتیسم تقویت نشود و در برخی موارد، حتی ممکن است استرس زا نیز باشد. اگر فعالیت سرگرم کننده و گروه حمایتی باشد، می تواند برای غلبه بر این نوع از موانع عاطفی مسیری طولانی را طی کند.